Ons, a illa do tesouro

Robert Louis Stevenson escribiu que aquela illa gardaba un tesouro, e aquel neno non parou até dar con el.

Moitos nenos como aquel de Stevenson deron co tesouro da illa de Ons, desde Álvaro de las Casas a Staffan Mörling, e o tesouro daba que atopar: non estaba soterrado, nin agachado nunha adega, nin custodiado nunha fortificación. De feito o tesouro de Ons nin siquera se trataba dunha morea de xoias e moedas descansando dentro dun baúl medio enferruxado. Iso si, para atopalo era preciso ser un pouco neno, deixarse emocionar, sintonizar coa emisión das súas ondas.

6/05/2019

Farsa Plautina e La Celestina


    A obra Farsa Plautina, de Agustín Magán, serviunos de introdución a La Celestina, cuio 1º auto está baseado, entre outros, nas obras de Plauto. Farsa Plautina é unha obra feita a partir de motivos e rasgos argumentais recollidos de seis obras de Plauto, polo que presenta unha visión xeral da vitalidade de produción deste autor: a vida das clases altas e baixas, a crítica social, a parodia, os equívocos sociais, etc. É unha obra tremendamente divertida e con moitos personaxes, o que nos viña moi ben.


      La Celestina, de Fernando de Rojas, dado que é unha obra difícil e que entra no programa de Lingua Castelá e Literatura de 3º ESO, pareceunos interesante a todos os compoñentes do club facer unha lectura dramatizada, recreando deste modo a finalidade para a que foi realizada: lectura en voz alta, en varias sesións. No lugar de facer unha tertulia con comentarios ao final da lectura, optamos por ir interrumpindo a obra e explicar os aspectos máis interesantes tanto desde o punto de vista literario e dramático (a posibilidade de un ou dous autores, os aspectos sociais e económicos do paso da Idade Media ao Renacemento...) como dos aspectos que chamaban a atención ao alumnado, a fin de comprender na súa totalidade e complexidade esta obra mestra. É moi sorprendente ver como, a pesar dos séculos, a obra conecta cos alumnos e son capaces de entender a ironía, as bromas e, en definitiva, apreciar a crítica que encerra pero tamén o humor.