Ons, a illa do tesouro

Robert Louis Stevenson escribiu que aquela illa gardaba un tesouro, e aquel neno non parou até dar con el.

Moitos nenos como aquel de Stevenson deron co tesouro da illa de Ons, desde Álvaro de las Casas a Staffan Mörling, e o tesouro daba que atopar: non estaba soterrado, nin agachado nunha adega, nin custodiado nunha fortificación. De feito o tesouro de Ons nin siquera se trataba dunha morea de xoias e moedas descansando dentro dun baúl medio enferruxado. Iso si, para atopalo era preciso ser un pouco neno, deixarse emocionar, sintonizar coa emisión das súas ondas.

12/16/2021

Nee Barros e Identidade

 

    Unha das actividades que o alumnado de 4º ESO, matriculado na materia de Valores, realizou este primeiro trimestre foi a lectura de Identidade, unha obra teatral escrita polo autor Nee Barros. Onte Nee visitou o noso centro, charlou co alumnado sobre a súa obra e aclarou distintos aspectos relacionados coa identidade de xénero e a diversidade sexual, resolvendo diferentes dúbidas plantexadas de xeito anónimo polos rapaces e rapazas.

     Ademais Nee colaborou cun grupo de rapazas na gravación dunha escena para un booktrailer sobre o libro Identidade, traballo proposto desde a materia de Educación Plástica Visual e Audiovisual.


11/24/2021

Encontro literario con Montse Villar

     A pasada semana, a escritora Montserrat Villar González, visitou o noso centro para explicar a súa obra "Somos rama. Amar somos". O alumnado de 4º ESO A e 4º ESO B, en dúas sesións distintas na biblioteca, tivo a ocasión de comentar coa autora algúns dos poemas traballados previamente na clase de Lingua Castelá coa profesora Marisa Mallo. Montserrat Villar escoitou a interpretación que os rapaces e rapazas fixeron dos seus poemas e explicou as ideas que quixera transmitir neles e o contexto no que os creaba. Durante a actividade, a autora conseguiu crear un clima de colaboración co alumnado, cun ton sinxelo e unha grande naturalidade que propiciou a complicidade de todos os asistentes.


Moitas grazas pola túa visita, Montse!

6/14/2021

Verdade

    O libro proposto para a seguinte lectura do club é Verdade, de Care Santos.


    Despois de ser absolto do cargo de asasinato, do que fora inxustamente acusado con 14 anos, e de demostrar a súa inocencia, Éric sae do Correccional de Menores. Con todo, a reinserción nunha sociedade cargada de prexuízos vaille resultar aínda máis dura. Xenia axudoulle a superar unhas barreiras que lle parecían infranqueables, pero será o amor unha forza suficiente para superar as dificultades agora?

 Antes da lectura, a coordinadora propón as seguintes preguntas:

  • Que é para ti a liberdade?
  • Se ocurrise algo que provocase a separación da túa familia e tiveses que vivir nun centro de menores, que botarías de menos? como cres que te sentirías?
  • Cres que as amizades poden influír no teu comportamento?
  • Cres que as amizades poden axudarte a solucionar os teus problemas?
  • Que diferenza cres que hai entre amigo/colega?
  • Que significan os amigos para ti?
  • Que é a convivencia para ti?

6/03/2021

Club de lectura con Montse Villar

      As pasadas semanas, o club de lectura centrou a súa actividade arredor da obra poética da súa coordinadora, Montse Villar. Montse, ademais de profesora de Lingua e Literatura Castelá, é unha grande poeta, licenciada en Filoloxía Hispánica e Filoloxía Portuguesa, profesora tamén de ELE (Español como Lingua Estranxeira), autora de materiais e manuais didácticos, conferenciante e formadora de profesores, tradutora de autores portugueses, colaboradora en blogues e encontros literarios...


       Montse falounos dos distintos temas que aborda nos seus poemas, comentounos algunhas experiencias vividas nas charlas e obradoiros que impartiu polo mundo adiante e contou anécdotas dos seus múltiples encontros literarios. Ademais de lernos algúns dos seus textos, os alumnos e alumnas seleccionaron os que máis lles sorprenderon, explicando a continuación a autora a orixe deles. Tamén amosou algúns dos seus poemas obxecto e animou ao alumnado a crear outros para as vindeiras xuntanzas.


Moitas grazas por todo, Montse!

5/26/2021

22 segundos

 Hai uns días, unha parte do alumnado de 3º ESO reuniuse na biblioteca para debater sobre distintos aspectos do libro 22 segundos, de Eva Mejuto. Xoán Rodríguez, profesor de Lingua Galega e Literatura, actuou como moderador desta actividade na que participaron Pedro, Zulema, Pablo, Víctor, Lois, Manuel, Breixo, Noemí, Brais, Noel, Fran e Álex. Moitas grazas a todos e todas pola vosa participación.


 Ficha do libro publicado por XERAIS


O que non se di é coma se non existise, afirmara o avó un día, e xa ía sendo hora de existir. Ata ese momento só vivira de portas para dentro. Agora xa non había marcha atrás. A cámara pedíalle que falase."Son Álex, un mozo transexual. Abro este vlog para compartir con vós a miña vida. Quen me coñeza e estea a ver este vídeo entenderá moitas cousas, ou mesmo non comprenderá -ou non quererá comprender- nada. O distinto asusta, dá vertixe porque obriga a cuestionarse tantas cousas... E por iso fago este vídeo, porque non quero ter máis medo, nin vergoña de ser quen son."Antes de que lle dese tempo a pensar, conectou a cámara co ordenador. Vinte e dous segundos. Ese foi o tempo que tardou o arquivo en subir á rede. "22 segundos" relata, en primeira persoa, anacos da infancia e adolescencia dun mozo transexual que, desde os primeiros anos sabe -sen poñerlle etiquetas- que a súa identidade de xénero non coincide co sexo que lle asignaron ao nacer. Unha obra que busca visibilizar, desde a empatía, un colectivo de persoas historicamente silenciadas e denigradas que loita por que as leis -e a sociedade- deixen de consideralas enfermas.

5/20/2021

Xela

     Esta semana traballamos no club de lectura co libro de Xela Arias Non te amola!, ilustrado por Luz Beloso, que supón a súa primeira achega ao mundo da narrativa.

   “Agora na primavera fixen nove anos. Son moitos para non procurar nada de proveito na vida, así que vou escribir un libro"

5/06/2021

Poemas para dibujar en voz alta

     Durante estas pasadas semanas, o club de lectura traballou co libro Poemas para dibujar en voz alta, de Gabriela Zárate Carrió, unha colección de poemas do cotiá que convidan ao lector a pintalos e titulalos: a bicicleta,  a familia, as diferenzas... 


Escolléronse seis poemas que os alumnos e alumnas leron e ilustraron, debuxos que foron enviados á propia autora. Onte tivemos o pracer de conversar con ela a través dunha videoconferencia, durante a cal transmitiu aos rapaces as súas inquedanzas literarias e sociais e completou comentando algún dos poemas do libro. Os alumnos e alumnas leron en voz alta os seus poemas preferidos e agradeceron a amabilidade da poeta.

     Deixámosvos con algunhas imaxes desta conexión.


4/30/2021

O principiño e o asteroide de ferralla

     A coordinadora do club, Montse Villar, seleccionou como nova lectura O principiño e o asteroide de ferralla, unha pequena peza teatral do autor Xavier Frías Conde. Antes da lectura da obra traballouse a imaxe de O Principiño de Saint-Exupéry para, despois, falar dos elementos dunha obra de teatro.  Comentamos o significado da obra, a imaxe da ferralla no espazo, a contaminación na que vivimos e a figura do principiño como fío condutor do texto.

     Para completar a actividade convidamos ao autor a visitar o noso centro.  Xavier Frías falounos da súa obra infantil e xuvenil e conversou co alumnado, resolvendo todas as súas dúbidas. Foi unha xornada literaria moi enriquecedora na que participaron os cursos de 1º de ESO e o alumnado de 2º ESO que forma parte do club de lectura.




3/25/2021

A guerra esperada no Día dos Bosques

 O noso Club de Lectura estivo centrado estas semanas na lectura de Moita xente pequena, de Gustavo Duch; en concreto no relato A guerra esperada.

     Os alumnos e alumnas leron o conto e, sen entregarlles o final, tiveron que imaxinar de que tipo de bombas falaba a historia e posibles finais para esta. Despois de aportar todos e todas a súa versión, lemos o final e comentámolo. Acordamos que cada membro do club plantaría unha semente na súa casa e, cando esta xerminase, traeriámola para plantala no horto que comezamos a recuperar no noso centro. Hoxe, para conmemorar o 21 de marzo Día dos Bosques e Día da Poesía, plantamos a nosa semente e identificamos os nosos exemplares con pequenos carteis cos nosos nomes.



A guerra esperada. Ilustracións de Sara Plaza e voz de Vicky Peña 

Pol · len edicións

3/10/2021

Caradeamapola y el palo de lluvia

     O pasado luns 8 de marzo, entre as actividades dedicadas a conmemorar o Día Internacional da Muller, contamos coa visita de Nela Escribano, contacontos e escritora que tras relatar ao noso alumnado de 1º ESO a historia de Caradeamapola y el palo de lluvia, ensinoulles como fabricar o seu propio pau de chuvia.

"Caradeamapola era una niña como todas las niñas de su edad. Tenía ochenta y cuatro lunas llenas y cuatro cuartos crecientes. Le gustaba oler las flores en primavera, meter los dedos en el agua cuando estaba fría porque parecía que sus manos eran mágicas y sus dedos se doblaban solos. Era muy risueña y siempre estaba colorada porque era muy tímida..."

 Escoita ou le o relato de novo

 

3/09/2021

La guerra esperada

   Na seguinte actividade do club traballaremos sobre o relato "La guerra esperada", recollido no libro "Mucha gente pequeña", de Gustavo Duch. 

     Os alumnos e alumnas lerán o conto, sen entregarlles o final, e terán que decidir que tipo de bombas son, finais posibles da historia… Despois de que todos/as dean a súa versión, lerase o final e comentarase. 

     Como traballo persoal pensaremos en situacións nas que se dá por coñecido un final e tentaremos cambialo para comprobar como mudaría a nosa percepción do mundo.

3/06/2021

8M. As nosas heroínas nos contos clásicos

     O club de lectura do IES Illa de Ons participou nas actividades organizadas para conmemorar o 8M,  Día Internacional da Muller, montando unha exposición coa reinterpretación que cada un e unha fixo a partir dun conto clásico.








2/13/2021

Helena y la varita-lápiz

Traballo previo: pedir a cada un dos asistentes que, individualmente ou en grupo, pensen nalgún conto clásico infantil e que expliquen cal é o papel da muller en leste.
Lectura: "Helena y la  varita lapis"
Coloquio: comentar sobre o papel da muller nos contos tradicionais e, actualmente, nos videoxogos e as cancións de  reguetón (buscar algunha canción).
Traballo final:  DECONSTRUIR HISTORIAS: Cada participante, individual ou  grupalmente, busca algunha historia tradicional para posteriormente reescribila, dando dignidade á figura feminina. Tamén se pode facer a través dun cómic, canción ou o  guion dun videoxogo.

 


 HELENA Y LA VARITA-LÁPIZ 

En un lugar muy lejano y desconocido para nosotros, donde siempre era primavera y los niños jugaban en la calle con una varita mágica cambiando el aspecto físico de las cosas, vivía una sonriente y guapísima niña que se llamaba Helena.

Ella también poseía su varita mágica, pero a diferencia de los demás niños la utilizaba, no para cambiar el aspecto físico de las cosas, sino para cambiar, podríamos decir, su historia. Me explico: Helena había descubierto que le gustaba inventar historias y, en un país en que no era costumbre escribir y contar leyendas, a ella le apetecía, no se sabe por qué extraña razón, escribir y escribir sin parar. Con la varita había encontrado miles de libros infantiles que todos conocemos y había podido llegar a ver cosas del futuro que en su país ignoraban y jugaba a mezclar tiempos y mundos diferentes. Su mayor sorpresa fue cuando descubrió un libro que contaba la Batalla de Troya y conoció el significado de su nombre y la capacidad de los hombres para inventar artilugios que pudieran cambiar el destino.

Y comenzó a escribir como habían escrito todos esos autores que ella leía. Para esto, en un país en que no había muchos lápices ni papel, porque nadie los necesitaba, ella había hecho que el palo de su propia varita se convirtiera en un lápiz afilado que nunca se gastaba y que una de las cortinas de su casa, cuando ella lo necesitaba, se transformara en una especie de cuaderno que se enrollaba y desenrollaba y sobre el que ella escribía.

A veces sus amigos no entendían por qué no salía con ellos continuamente a jugar, a convertir a los sapos en pájaros o a las flores en grandes árboles para que reconocieran la primera luz del sol. La verdad es que les resultaba extraño entender que Helena prefiriera quedarse en la sombra de su habitación, ¿qué podía hacer allí?

Pero Helena había encontrado su mejor entretenimiento en leer cuentos y cambiarlos a su antojo con todos los conocimientos del futuro que ella había aprendido. Así consiguió que la madrastra de Blanca Nieves recibiera un regalo endemoniado: un espejo con 10 aumentos que le mostró todas las mentiras que su “espejo, espejito mágico” le había contado. Sí, un día se asomó a ese extraño espejo y vio todas sus arrugas y el reflejo en sus ojos de todo el daño que había causado a su reino y a su familia y vivió martirizada para siempre. En esa misma historia, Blanca Nieves, que todos sabemos que vivía con los Siete Enanitos, había sumado a su equipo de pequeños seres a uno más, un robot llamado R2D2 cuyo tamaño no era mayor que el de sus amigos Enanos pero que permitía que Blanca Nieves estuviera en continua comunicación con su padre a través de unas imágenes (hologramas) que R2D2 proyectaba y que los dos (padre e hija) decidieran que el mejor sitio para crecer fuera esa cabaña con sus amiguitos. Allí Blanca Nieves, se dedicaba a estudiar leyes, humanidades, psicología, justicia social, historia… para ser, en el futuro, una Reina ecuánime, sin necesidad de pensar en que un Príncipe pudiera salvarla porque ella se había salvado solita. Tenía toda la información del mundo a su alcance, ya que entre el robot, los enanitos y ella habían construido un ordenador para acceder a ella. Ellos eran los que habían mandado el espejo a la malvada bruja y sabían que el Rey, después de que la bruja se hubiera mirado, estaba más tranquilo y conocía todo lo sucedido antes y después de que la bruja se empezara a marchitar. Además, Blanca Nieves había encontrado, durante tantas horas de investigación, a otros personajes de cuentos infantiles que, como ella, podían cambiar su vida: Cenicienta, Hansel y Gretel, Caperucita,… y entre todos, habían creado La Liga de Héroes de Cuentos Infantiles para cambiar sus historias y las de otros personajes de narraciones que no eran felices. Hansel y Gretel nunca llegaron a la casa de la bruja porque señalaron el camino con coordenadas GPS de un teléfono móvil que les construyó Blanca Nieves antes de que salieran de su casa. La bruja que pensaba comérselos se aburrió tanto de esperarlos que salió volando en su escoba y nunca más se supo de ella.

1/23/2021

Xuntanza dos clubs de lectura

 Despois da primeira toma de contacto dos membros do club de lectura de 1º e 2º ESO o día 14 de xaneiro, o pasado xoves tivemos outra xuntanza na que dou comezo a primeira proposta do ano, centrada na reflexión sobre o papel das mulleres nos contos infantís. A coordinadora do club, a profesora de Lingua e Literatura Castelá Montse Villar, propuxo a cada un dos asistentes que pensasen nalgún conto clásico infantil e que explicasen o papel da muller neles. A continuación comezamos unha lectura compartida do conto "Helena y la varita-lápiz", escrita pola propia coordinadora do club, e fomos analizando distintos aspectos do texto.